Ludzie potrzebują strachu
Ludzie potrzebują strachu, aby zaznaczyć sobie granicę i uczyć się, czym są granice społeczne, a co ważniejsze, nasze osobiste granice. Strach motywuje nas do zmiany i wprowadzania do naszego życia nowych rutyn i nawyków. Niestety, często strach jest uczuciem negatywnym, które może doprowadzić do paraliżu albo do niekończących się obaw. Jednak odpowiednio wykorzystany strach może być narzędziem dla pozytywnego przepływu energii w naszym życiu.
Tradycyjne instytucje zawsze wykorzystywały ludzki strach, ponieważ jest podstawowym ludzkim potrzebom społecznym. Chodzi o to, aby strach był pomocny w zrozumieniu i akceptacji drobnych systemów społecznych grup: rodzinnego systemu praw, kanonicznego rygoru religijnego albo Państwa i jego kar socjalnych i politycznych. Aby mieć szacunek dla instytucji społecznych, koniecznie trzeba akceptować ich istnienie poprzez przyjęcie reguł, których nierozpoznawanie może stwarzać negatywne konsekwencje.
Jednak ludzie potrzebują strachu również do samorealizacji. Symbolizuje on starożytne regulacje świata czasów starożytnych: karma, zemsta senna, porażki czy też bolesne lekcje z czasem zamienione w lekcje rozszerzonego poznania siebie samego. Samorealizacja potrzebuje strachu jako naturalnej perspektywy risk vs reward. Potrzeba dalszej edukacji poprowadzi każdą sytuację wokół strachu w kierunku wartościowej dyskusji na temat natury samego strachu oraz intelektualnych struktur samorealizacji i reguł dotyczących poziomu naszej motywacji i nomalizuje nagminny lęk przed niewiadomym oraz optymalizuje go jako dodatni synergiczny sposób podtrzymywania dynamicznego rozwoju osobowego.
Dzisiaj wszechobecna obawa i lęk zaczyna uznawać swoje miejsce w codziennym życiu. Tak jak wspominał filozof stoicki Seneka, „żadna piękna tragedia nie powstaje bez strachu”. Ludzie wymagają odrobiny strachu, aby pomóc im zmotywować się i szukać inteligentnych rozwiązań do przebywania życia.
Tymczasem nasze postrzeganie strachu od dawna określane jest jako negatywne. Strach jest opisywany jako coś, co jest do uniknięcia. Ale czy naprawdę? Czy strach może mieć korzystny wpływ na nasze życie?
Absolutnie tak! Strach pełni istotną funkcję, która pomaga nam trzymać się na właściwej drodze. Udowodniono nawet, że ludzie, którzy czują lęk lub zwykłą obawę, są bardziej skoncentrowani to zadań i zdrowsi emocjonalnie niż osoby o ogólnie lekkim nastawieniu do życia.
Słynny filozof Jean-Paul Sartre twierdził również, że strach jest podstawowym czynnikiem motywującym i pośredniczącym pośród wielu decyzji w naszym życiu. Bez strachu istnienie byłoby nudne i stagnacyjne. Wyobraź sobie, jak twoje życie by się od tego zmieniło?
Wydaje się więc, że strach ma swoje zastosowanie, jeśli chodzi o doprowadzenie nas do celu – na przykład rozwinięty dwukrotnie skrzydła samodyscypliny dla wytworzenia impulsu inteligentnych decyzji lub też pobudzenia samowiedzy celem modyfikacji zachowań i punktu widzenia istotnego dla naszego rozwoju. W ten sposób strach może stać się silnym narzędziem dla poprawienia naszej, styl życia i osiągnięcia sukcesu.
Ludzie potrzebują strachu jako narzędzia do mobilizacji i samowystarczalności. Dla niektórych strach jest nieodłącznym towarzyszem ich życia, a inni wykorzystują go celowo jako motywator do zmiany złych nawyków lub pracy na swoim lepszym ja. Osiągnięcie sukcesu, dostosowanie się do ważnych obowiązków i aktywne uczestnictwo w życiu społeczeństwa wymaga wytrwałości i systematyczności. Obawy o nasze błędy i rosnący lęk przed eliminacją zazwyczaj motywują nas do ciągłego zdobywania nowych umiejętności i rozwoju jako ludzi. Niektórzy używają strachu, aby powstrzymać się od podejmowania ryzyka, ale wiemy, że aby naprawdę żyć, musimy wziąć ryzyko i robić szalone rzeczy.
Trzeba też pamiętać, że strach może być konstruktywnym narzędziem w pracy nad charakterem oraz doprowadzić nas do większej integracji ze społeczeństwem. W zdecydowanej większości przypadków strach przyczynia się do promowania pozytywnego wpływu ze strony różnych czynników na nasze codzienne decyzje. Strach pomaga ocenić sytuacje i kierować nas w odpowiednim kierunku.
Ostatecznie, bez strachu po prostu bylibyśmy bezradni. Zmusza nas do myślenia efektywnie i koncentracji na pozytywnym postawieniu sprawy. Po realnym przeliczeniu sytuacji okazuje się, że strach ma pozytywne cechy, dzięki którym potrafimy rozpoznawać zagrożenia poprzez uszanowanie realnych możliwości wszechpropagującego życia.